Eg var í Egypt um 1999, - og þá var það eina sem egyptar vissu um Ísland að þar var haldið HM 1995.

Handbolti virtist vera dáldið vinsæll í Egypt og landsliðið í hávegum haft. 

Með leikinn í dag, að þá er því ekkert að leyna,  að fyrirfram er maður soldið uggandi.  Og þá vegna þess hvernig íslenska liðið hefur leikið.

Margir nefna frakkaleikinn sem fyrirmynd, - en hafa verður í huga að frakkarnir voru bara nánast í lágadrifinu í þeim leik, að mínu mati.  Frakkar voru ekki að keyra á fullu.  Þeir vildu bara sleppa sem áfallaminnst frá þeim leik.  Sem var skynsamlegt hjá þeim.  Þeir þurftu ekkert að vinna leikinn.

En svo kemur hitt á móti, að Ísland hefur oft dottið niður á stórmótum en snúið margelft til baka.  

En í þessu tilfelli hafa þeir bara sýnt svo lítið hingað til.

Það verður athyglisvert að sjá hvort íslenska sóknin braggast eitthvað.  Egypska liðið er ekkert sérlega hávaxið og íslendingar, Arnór, Snorri og fl., ættu vel að geta komið skoti yfir vörnina að utan.  En algjör skortur hefur verið á mörkum fyrir utan hjá Íslandi hingað til og hefur það gert varnarleik andstæðinganna afar auðveldann.

Til að Ísland vinni leikinn, - þá verða að koma mörk fyrir utan.  Alveg krúsíalt atriði.

Besta lið Egypta frá 2001

Tékkar spila vel gegn Íslandi.

Allt gekk furðulega vel upp hjá tékkunum en nánast ekkert hjá Íslendingum.

Samt er það auðvitað þróun leiksins sem vekur athygli.

Það gerist þarna í byrjun, að Ísland náði augljóslega engum takti í sinn varnarleik.  Það virtist vera vegna þess, að gríðarhraði var í sóknarleik tékka en samt þokkalega flókin kerfi með mikilli breidd.

Nú sá eg ekki fyrri leiki tékka á mótinu en skilst að þeir hafi spilað ferkar illa hingað til.  Það var engu líkara en hraði tékka og ákafi slægi íslensku vörnina útaf laginu fyrstu 15 mínúturnar, - og síðan náði hún sér aldrei almennilega eftir það.

Tékkar hafa sennilega verið búnir að lesa leik Íslands afar vel og leggja upp plan.  Hvað eftir annað voru þeir að keyra ,,aðra bylgjuna" á Ísland með fáránlega góðum árangri.

Sókn íslendinga náði aldrei neinum dampi.  Það var svo lítið í gangi.  Þá kom fram veikleikinn,  sem eg hef minnst á áður í umfjöllun, að sóknarleikur Íslands leitar svo mikið inná miðsvæðið.  Þar eru flest lið komin með afar hávaxna varnarmenn sem blokkera einfaldlega skotin að utan.  

Í dag verða lið alltaf að geta sótt utanvert á miðsvæðið, helst með gegnumbrot að takmarki.  Það er svo lítið af því tagi frá Íslandi.  Vantar alla tilbreitingu í sóknarleik Íslands og lítil breidd.   Sóknarleikurinn varð því einhæfur og fyrirséður.  Tékkar neyddu Ísland hvað eftir annað í slæma skotstöðu sem markmaðurinn átti auðvelt með að taka.

Ísland var ekkert að skora að ráði fyrir utan.  En það var fyrir nokkrum árum mikið tromp hjá Íslandi, að þeir áttu nokkra menn, Arnór, Snorra Stein, Aron að hluta og fl., sem gátu komið hratt á 6:0 vörn og skotið snöggt og hnitmiðað yfir vörnina með litlu uppstökki eða nánast af gólfinu.  Þetta sést ekki lengur.  Skýringin hlýtur að vera að tilhneigingin undanfarið er að hafa bara enn stærri varnarmenn sem taka einfaldlega þessi skot mestan part.

Í framþróun leiksins ríkti svo algjört ráðleysi í sóknarleik Íslands.  Tékkar hinsvegar léku við hvern sinn fingur.

 

Vorum grútlélegir

Takk sjallar, takk framsóknarmenn, fyrir að eyðileggja möguleika Íslands.

Ef skynsemi hefði verið höfð að leiðarljósi, - þá væri Ísland núna aðili að Sambandinu og allir komnir með Evrur.  En nei!  Framsjallar gótu eigi unnt almenningi þess hagræðis og ábata.  Þeir eyðilögðu það.  Og það er kannski skiljanlegt enda hafa þessir flokkar bókstaflega á stefnuskrá að vinna ekki að almunahagsmunum heldur vilja þeir vinna að hagsmunum 1-5% hinna ríkustu í samfélagi.  Og þeirra framsjalla ráðslag er allt í þá átt að taka peninga frá hinum verr stæðu og færa hinum best stæðu.  Þá er náttúrulega ekki von á góðu.  En þetta vill meirihluti innbyggjakjósenda.

Svona á að bjarga evrusvæðinu

Danmörk-Þýskaland sennilega besti leikurinn á HM til þessa.

Þetta var alvöru leikur þar sem liðin leiku hér um bil á fullu.  Hraðinn var mikill, talsvert um breytingar í vörn, fjölbreytni og nokkurskonar sýningarleikur á hvernig á að spila handbolta í hágæðaflokki.

Þýskarar eru greinilega að koma sterkir til leiks.  Virka ferskir og tilbúnir í að leggja mikið á sig.  

Almennt um dómgæsluna, að jú jú það eru nokkur atriði sem má setja spurningamerki við - en hvenær er það ekki svo í handbolta?

Það er augljóst að í byrjun er ákveðin lína hjá dómurum, nokkurskonar nýjungar má segja, þ.e. það er öðruvísi dómgæslan soldið en í bestu deildum Evrópu o.s.frv.

En hafa verður í huga, að það gefur líka HM ákveðinn svip.  Liðin verða auðvitað bara að laga sig að línu dómaranna.  Hluti af leiknum.

Það má sjá álíka á HM í fótbolta.  Þá er oft ákveðin lína þar sem tekið er á ákveðnum atriðum til að setja tóninn í dómgæslunni o.s.frv.  Jú jú, oft misjafn árangur, - en þetta er orðið hluti af HM í fótboltanum og ekkert óeðlilegt í sjálfu sér að HM í handbolta fylgi þessu fordæmi.

Einn besti leikurinn

Góð úrslit gegn frökkum.

Það gekk eftir er eg minntist á fyrr, að til þess að Ísland gæti sigrað Frakkland, þá þyrfti allt að ganga upp hjá Íslandi en á móti þyrfti Frakkland að leika arfailla.

Jafnvel þó Ísland léki afar vel og Frakkland illa - þá fékkst aðeins jafntefli útúr þessu.  Frakkarnir eru bara svo gríðarlega sterkir.  Manni fannst þeir í dag vera bara á hálfum hraða.  Eðlilegt líklega, því reynsla frakka er mikil og byggt er á strategíu þar sem vaxandi kraftur er keyrður upp eftir því sem líður á mótið.  þeir þurftu ekkert endilega að vinna þennan leik og bara bónus fyrir þá að fá eitt stig.

Ísland var að reyna miklu meira og liðið í heild var á miklu meiri keyrslu og álagi en frakkar.  Frakkar voru mikið að hugsa um að koma þokkalega heilir útúr þessu og óþreyttir.   En það mátti vel sjá, að frakkar áttu auðveldara með að opna íslensku vörnina með spili heldur en Íslandi að opna hina Frakknesku vörn.  

Manni fannst Frakkland stundum geta opnað íslensku vörnina býsna auðveldlega með skörpu samspili.  Ísland var aftur á móti mikið með mörk fyrir utan, langskot eða stunguskot, oft eftir einstaklingsframtak.  

Vantaði aðeins uppá samspilið í sókninni.  Strategían sem Ísland beitti í leiknum er brothætt og þó allt gengi þokkalega upp í dag er alls ekki víst hún gangi jafnvel á morgun.  Franska strategían var á sterkari grunni.  

Enda auðvitað talsverður munur á þessum liðum getulega séð.  Frakkar eru bæði með sterkari einstaklinga og svo er breiddin svo svakaleg hjá þeim að stigsmunur er á þeim og Íslandi.

Hefði þegið eitt stig í morgun

Það þarf allt að ganga upp til að Ísland vinni Frakkland.

Ísland þarf að eiga super leik en á móti þurfa frakkar að eiga afar slakan leik til að möguleiki sé á íslenskum sigri.

Frakkar eru með eitt besta handboltalið í heimi þessi árin - og þeir virðast ekkert vera að gefa eftir.

Það sem er eftirtektarvert hjá frökkum er hve margir einstaklingar í liðinu eru hágæðamenn.  Menn sem eru sterkari á flestum sviðum handboltans en mótherjarnir.  Oft eiga lið svona 1-2 menn sem eru afbragðsmenn, td. Óli Stef. hjá Íslandi í eina tíð, - en hjá frökkum erum við barasta að tala um marga menn.

Jú jú, handbolti er hópíþrótt, - en frakkar hafa yfirleitt farið létt með að tengja þessa afbragðseinstaklinga í eina liðsheild.

Það er eiginlega þannig fyrir þennan leik, - að Ísland hlýtur að teljast mun veikari aðilinn og Frakkland mun sigurstranglegra. 

Ísland hefur nánast ekkert sýnt í þessum tveim leikjum sem af eru.   Alsírliðið var náttúrulega bara eins og Menntaskólalið en spiluðu samt ágætlega lengst af og gerðu flest rétt á sínu leveli.

Sumir eru farnir að tala eins og um sérstakt afrek væri að ræða að vinna Alsír, - það er óraunsætt tal.  Flestir íslensku leikmennirnir eru að spila hversdags hjá sínum liðum á miklu hærri standard eða leveli en Alsírska liðið.

Þurfa aðallega að þenja út brjóstkassann og þora

Íslenska liðið fer hægt af stað í Katar.

Það er að vissu leiti óvenjulegt hve hægir íslendingar hafa verið og ennþá hefur ekki sést neitt það hraðatempó eða ákafi sem oft hefur einkennt liðið.  Hugsanlega er þetta strategía.  Eitthvað plan að toppa á réttum tíma o.s.frv.  En fólk getur séð að td. svíar eru ekkert að slaka á en kannski þarf Ísland á annari taktík að halda en svíar.

Að öðru leiti um leikinn við Alsír, að þá verður að segjast að Alsír var bara að leika Menntaskólabolta miðað við það level sem flestir íslensku leikmennirnir eru að leika á hvunndags.

Þessvegna vakti ákveðna furðu,  í fyrsta lagi hve Ísland leyfði Alsír að komast langt yfir í byrjun og í annan stað hve lengi Ísland var að vinna upp þennan mun.  Vakti vissa furðu. 

Þegar lið eru komin í 6:0 og 7:1, - þá er það ekkert grín.  Það má alveg segja að þeim alsíringum hafi vantað rétt herslumuninn að hleypa leiknum upp fyrir alvöru.

Enn sá maður litla takta hjá íslendingum í sókninni og vörnin var ekkert alltaf til að hrópa húrra fyrir.  Alsíringar voru studnum að komast gegnum vörnina barasta með einföldu spili og manni fannst þeir gera það oft á tíðum ansi auðveldlega.

Var aldrei efins

Ísland hefur átt í erfiðleikum gegn hávaxinni flatri 6:0 vörn.

Það var ekki í fyrsta skipti núna sem Ísland hefur lent í vandræðum gegn þeirri varnaruppstillingu sem í tísku hefur verið undafarin ár, þ.e. flöt 6:0 vörn alveg aftur á línu nánast og þar sem varnarmenn, sérstaklega fyrir miðju, eru afar hávaxnir.  Svo hávaxnir að afar erfitt er að koma skoti yfir þá á miðsvæðinu.

Þá hefur nákvæmlega það gerst sem sjá mátti gegn svíum.   Ísland fer alltaf að hnoðast inná miðsvæðið þar sem 6:0 vörnin er hvað sterkust.

Það hefur líka þó nokkrum sinnum gerst að engar lausnir hafa komið.

Fyrir það fyrsta, það er afar erfitt að leika gegn þessari 6:0 taktík þegar varnarmenn eru svo hávaxnir en samt nægilega fljótir á löppunum og frekar líkamlega sterkir.

Þarna reynir sennilega hvað mest á í handboltanum í dag.  Leysa slíkan 6:0 múr.

Viðfangsefnið er að teygja á slíkri vörn, nota alla vallarbreiddina, leika kerfin hratt og fá varnarmenn á hreifingu og aðeins útúr stöðum.  Síðan verður að koma ógnandi hornaspil ásamt línuspili eins og kostur er.  

Það sem skiptir samt mestu máli er hæfileikinn til gegnumbrota.  Keyra hratt á glufur og fara grimmt utanvert á miðsvæðið.  

Það þarf afar færa menn og mikla samæfingu til að leysa 6:0 múrinn.  Held að frakkar séu núna þjóða færastir í að leysa slíka vörn.  Þeir hafa svo marga sterka einstaklinga.  Einstaklinga sem eru sterkari en flestir maður á mann og keyra hiklaust í allar glufur og ferlega færir í að keyra utanvert á miðsvæðið eða þá nota hornin.

Vandamálið með leikinn í gær var - að ekkert af ofansögðu um frakka sást hjá Íslandi í gær.  Ekki neitt.  Það var alltaf hnoðast inná miðsvæðið.  Það var eins og þeir treystu sér ekki í gegnumbrot og hraðatempó var lágt.

Hugsanlega var þetta samt með vilja gert.  Mótið er langt.  Þetta var ekki lykilleikur.  Það getur alveg verið skynsamlegt að spara orkuna til mikilvægari leikja.

Það er samt skrítið að sjá enga tilburði til að leysa 6:0 múrinn.  Menn vita alveg hvað á að gera.  Það var engu líkara en menn væru staðráðnir í að gera ekki það sem þeir vissu að átti að gera.  Engu líkara.

Hvað vorum við að gera?

Sympathy for the Devil.

Hið illa er náttúrulega hluti af þessum heimi, - annars væri allt algott eðli máls samkvæmt.  Svo það hlýtur alltaf að vera hið illa hér til staðar með einum eða öðrum hætti.

Talandi um öryggi, að þá er alveg merkilegt hve lítið öryggi var á tónleikum kringum 1970.  Þetta var anarkí þar sem allt gat skeð.

Dæmi um þetta eru tónleikar Rolling Stones í Altamont, Kaliforníu 1969.  Þar var einn bókstaflega drepinn.  

Þá voru Hells Angels einhverskonar öryggisverðir.  Þetta er alveg fáheyrt.  Meðlimir Rolling Stones virðast alveg útúr heiminum og átta sig enganvegin á aðstæðum en tónlistarlega skila þeir sínu og rúmlega það með þeim töfrum sem þeim fylgdi.

„Viljum hvorki gettó né hin illu öfl heimsins“

Hvar eru íslensk stjórnvöld og framsóknarmenn?

Hér er krúsíalt mannréttindabrotamál sem öllum kemur við og refsingar á Sádíu eru líkt og á Miðöldum í Vestrænu samhengi.  Sænska stjórnin áttar sig alveg á mikilvæginu.  Hvað gera framsóknarmenn?  Jú, þeir stritast við að sitja og gera ekki neitt nema að láta vikapilta sína puðast alla daga með fjármuni frá hinum verr stæðu til hinna betur stæðu í samfélagi.  Að öðru leiti er allt í rugli hjá þeim.

50 svipuhögg af 1000