Um málskotsrétt forseta.

26. grein segir ma: ,,Nú synjar forseti lagafrumvarpi staðfestingar, og fær það þó engu að síður lagagildi, en leggja skal það þá svo fljótt sem kostur er undir atkvæði allra kosningarbærra manna í landinu til samþykktar eða synjunar með leynilegri atkvæðagreiðslu."

Í mikilli tísku er að segja að forseti hafi málskotsrétt og geti þessvegna vísað lagafrumvörpum í þjóðaratkvæðagreiðslu. það er rangt. Why? Svarið er einfalt: Var þjóðaratkvæðagreiðsla 2004? Eg man eigi eftir henni. Eg man eigi eftir neinni þjóðaratkvæðagreiðslu.

þessvegna er það ekki forseti sem vísar málum í þjóðaratkvæði augljóslega. það er Ráðherra og/eða Ríkisstjórn.

þessu virðast margir feila algjörlega á að skilja. Í rauninni er þessi málskotsréttur svokallaði því nokkurskonar framhald af neitunarvaldi konungs frá fornum öldum. þ.e.a.s. að það getur komið þannig út - nema með aðkomu Ráðherra og Ríkisstjórnar.

Hvað merkja ofangreindar staðreyndir? þær merkja að 1944 var alls ekki búið að hugsa 26.grein til enda. það hefði þurft að búa miklu betur um hana þarna inní skránni. Sem var ekki gert og það bendir óneitanlega til að henni hafi verið hent inn sem nokkurskonar reddingu rétt áður en farið var á handahlaupum uppí kjöltu BNA. Og reyndar var það þannig. þetta var bara ákveðin redding því Skráin er að uppistöðu frá 1874 og er í raun danska stjórnarskráin með síðari viðbótum og þá aðallega 1920. þar inní var í orði neitunarvald konungs en það aflagðist á borði með tilkomu þingræðis og fulltrúarlýðræðis og öll völd konungs færðust til Ráðherra og Ríkisstjórnar.

Forseti hagi sér ekki eins og sölumaður