Það sem skiptir mestu máli

í því sem kemur fam hjá forstjóra FME í frétt RUV er að hann og fme hafi metið það svo að ekki væri nein ástæða til gera neitt vesen.  Allt væri meir og minna í gúddí hjá Landsbanka.  Viðskiptaráðherra hefði svo átt að vita um Icesave og stöðu Landsbanka eins og hver annar þannig séð.

Sem sagt, fréttin út frá orðum forstjóra FME ætti að vera: Allt var talið í góðum málum í London.  Engin ástæða til að æsa sig o.s.frv.

http://dagskra.ruv.is/streaming/sjonvarpid/?file=4398105/1

FME: Upplýsti ekki ráðherra

Athugasemdir

[Jonas Bjarnason dr.rer.nat. (IP-tala skráð) 9.11.2008 kl. 21:48]

Það eru afglöp að sjá ekki, að allt annað gildir um ábyrgðir á sparireikningum í útlöndum en hér heima á Íslandi. Þótt menn telji, að allt hafi verið í lagi með Icesave reikningana s.l. vor og engin ástæða til tortryggni, þá vil ég koma því á framfæri, að: - Í t.d. Bretlandi er annað lagaumhverfi en hérlendis og við þekkjum það ekki flestöll. Ennfremur geta Íslendingar ekki myndað sér skoðun um þá ávöxtun, sem Landsbankinn býður í Bretlandi á sparireikningum Icesave. Þessvegna er ekki unnt að mynda sér skoðun á því hér, hvort um gott mál sé að ræða eða ekki. Enda kom í ljós, að bankayfirtökur ríkisins framkölluðu bæði reiði og ofsahræðslu reikningshafa, sem ekki varð hérlendis fyrir sparireikninga. Þetta ástand var einnig notað til þess að valda millilandatortryggni og kröfum um tafarlausar tryggingar á greiðslum allra reikninga, ekki bara einstaklingreikninga heldur einnig reikninga sveitarfélaga og sjóða. - Að öllu samanlögðu er hér um stórkostlega og afdrifaríka vanrækslu að ræða og skort á upplýsingum innanlands fyrir fólk um það hversu mikil áhætta er í því fólgin, að stunda þessa starfsemi í útlöndum til að afla Landsbankanum reiðufjár. Það verður ekki séð nú, hvernig Viðskiptaráðuneytið getur risið undir þessari ábyrgð.