Bestu landsliðin í handboltanum eru orðin hrikalega sterk líkamlega.

Hávaxnir og hrikalega sterkir líkamlega.  Naut að burðum, eins og sagt var í denn, kraftmiklir.  

Það eru þarna spánverjar og frakkar sem líklega eru sterkustu liðin núna en nokkur önnur koma fast á eftir, td. danir.   

En danir voru barasta ekki alveg nógu líkamlega sterkir til að ná að létta pressu spánverja af sér.  

Danir voru vissulega óheppnir í færum, td. vítaskotum en spánverjar náðu með líkamsstyrk sínum að knýja fram sigur, naumlega þó.  Þeir héldu forystunni mestallan leikinn.  

Danir náðu aldrei alveg að létta af sér pressunni en viðureignin var hörð.  Varnarleikur beggja liða var hinn athygliverðasti.  Gríðarlega öflugar varnir.

Sama þema sást líka í fyrri leiknum í dag.  Katar er með hrikalega sterka menn líkamlega.

Vissulega fannst manni dómarnir sumir sérkennilegir og halla frekar á þjóðverja, - en það breytir því ekki að þjóðverjar höfðu tækifærin til að gera meira en voru að klikka úr dauðafærum ítrekað og markvörður Katar átti stórleik.  

Eftirtektanvert er, að miklu meiri harka er í heildina leyfð núna en fyrst í mótinu.  

Leikirnir í dag voru hreinn bardagi á köflum, sérstaklega í fyrri leiknum.

„Spiluðum ekki okkar besta leik“