HM í handbolta í Katar er sérkennilegt mót.

Það er eitthvað rangt við þett mót þarna í Katar.   Það er eiginlega hvernig dæmið er sett upp og hvernig málum hefur framundið þarna sem leiðir til þess, að hálffurðulegt er að á að horfa.

Katar keypti bara menn og þeir hafa æft saman stíft síðan í síðasta sumar. 

Gott og vel.  En það er umgjörðin öll sem er jafnframt svo sérstök.  Þetta er allt bara sviðsett einhvernvegin.  Áhorfendur eru líka keyptir.  Sumum er borgað fyrir að styðja ákveðin lið og vera í ákveðinni hillu í viðkomandi handboltahöll.

Það er engu líkara en nánast enginn sjálfsprottinn áhugi sé á handbolta meðal almennings í Katar.  

Þeir hafa samt nokkur sterk lið síðustu ár og í tísku hefur verið að atvinnumenn fari þangað oftast í restina á sínum ferli.

Síðan kemur dómaraumræðan upp.  Og það verður að segjast að undarlegt er að sjá dómaravalið á köflum.   Næstum óþekktir dómarar frá fv. Jugóslavíu að dæma krúsíalt leiki og sona.

Soldið sérstakt allt saman.

Svo er Katar prúðasta liðið á leikunum só far.  Þ.e. fá fæsta dóma á sig, fæst vítaköst á sig og fæstar tvær mínútur o.s.frv.

„Er ekki ánægður“