Um það hvernig kristni var praktiseruð fyrr á tímum á Íslandi og ástæður þess að talsverður hluti þjóðar kýs enn framsjalla.

,,Aginn var harður og miskunnarlaus, og ekki mátti neinu halla, svo að ekki riðu snoppungarnir og munnhöggin, svo að blóðið streymdi úr nösunum, og svo dundu hýðingarnar daglega. Þetta gerði börnin þrá og köld, ól upp í þeim þrjósku og sviksemi og spillti hugarfarinu. Og svo var sulturinn í tilbót.

Þessi skaðræðisuppeldisstefna kom ekki til af hatri til barnanna, heldur þvert á móti - af þessari undarlegu ranghverfu stefnu fyrri alda, að harðneskja og hræðsla væri eini vegurinn til að gera menn úr börnum. „Berja skal börn til ásta," var spakmæli þeirrar tíðar.

Menn höfðu alizt upp við þetta, bæði feður og mæður, og fannst það eiga að vera svona. Lögin voru hörð og refsingar grimmdarlegar; guð var á þeim tímum vægðarlaus harðstjóri og dómsatkvæði hans, helvíti og kvalirnar, átti að hræða menn frá syndinni; eins átti að hræða börnin frá óþægðinni og óknyttunum.

Prestar töluðu um það í ræðum og ritum, að menn ættu að kyssa hirtingarvönd drottins. Sama var með börnin. Þau voru oft pínd til þess að kyssa á vöndinn, þegar búið var að hýða þau.

" http://timarit.is/view_page_init.jsp?issId=334799&pageId=5278944&lang=is&q=J%F3nas+fr%E1+Hrafnagili

Af þessu getur fólk líka skilið afhverju svo margir kjósa enn sjalla og framsókn.

Talsverður hluti þjóðar er enn að kyssa vöndinn.