Um stuðning við landbúnað við aðild Íslands að ESB.

Nokkurs hringlanda hefur gætt varðandi umræðu manna á meðal varðandi landbúnaðarstuðning við aðild landsins að ESB.  Samt er það ekkert svo flókið.  Má skipta í 3 meginflokka:

1. Hefðbundinn stuðningur.   Sem er þá svipað bara uppbyggt og stuðningur á Ísland núna.  Við aðild kemur stuðningurinn úr sameiginlegum sjóðum ESB.

2. Harðbýlisstuðningur.   (Less Favoured Areas LFA).  Umtalsverður hluti svæða í Evrópu hefur þessa skilgreiningu að fullu eða að hluta.  Aðildarríki hafa rétt á að sækja um slíkan stuðning að vissum skilyrðum uppfylltum.  Hvernig styrkjum er svo úthlutað fer að einhverju leiti eftir vilja aðildarríkja.

3. Norrænn styrkur.  Sá styrkur kom til við aðild Finna og Svíþjóðar sem fengu varanlega heimild í aðildarsamningi um innanlandsstuðning við landbúnað norðan 62 breiddargráðu. 

Í prinsippinu er norræni stuðningurinn þess eðlis að styrkir til landbúnaðar í heildina fara tæplega undir stuðningi sem nú er til staðar.

Þetta er ekkert svo flókið - en merkilegt hve íslendingar geta ruglað með þetta.

Það hefur líka verið reiknað sirka út hvaða áhrif þetta hefur á íslenskan landbúnað.  Má skipta í þrennt:

1. Sauðfjárbændur koma líklega betur út við aðild miðað við núverandi ástand.

2. Kúabændur koma sennilega út á svipuðu leveli og núna.

3. Kjúklinga og svínarækt gæti að sumu leiti komið verr út miðað við núverandi stöðu - en samt er það að mörgu að hyggja og ekki endilega ein lína þar.  Er náttúrulega mikið til verksmiðjurækt á Íslandi í dag og ólík hefðbundnum sauðfjár- eða kúabúskap oftast nær. 

Athugasemdir

[Númi (IP-tala skráð) 8.4.2014 kl. 22:39]

Þetta kallast nú bara STEYPA,hlálegt að taka svona trúanlegt.

´´gæti´´og ´´sennilega´´ ritar þú,, já já mjög traustsins vert eða hitt þá heldur,að mínu mati.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 8.4.2014 kl. 23:44]

Staðreyndir máls.

Um hvernig mismundandi flokkar landbúnaðar koma út á endanum - um það er eigi hægt að fullyrða 100% eðli máls samkvæmt. Fyrst semja, aðildasamning uppá borð. Þá sést það fyrir víst.

Útkoma landbúnarflokka sem kýst er að ofan er hinsvegar líklegust miðað við fyrirliggjandi gögn.

Þetta er ekkert flókið neitt.

í raun er óskiljanlegt afhverju bændasamtökin eru að berjast svo hatramlega gegn Sambandinu. Sennilega koma bændur mun sterkar út eftir aðild að ESB í heildina litið.

Ég ákvað að sleppa þarna einum styrkjaflokki sem kallast: Styrkir til umhverfisverndar - en slíkir styrkir eru líka til í ESB.

Varðandi Harðbýlisstyrki, þár mikill miskilningur í gangi með þá hér uppi. Oft er öllu hringlað saman hér uppi. Og Andsinnar gera það vísvitandi.

[Jón Valur Jensson, 9.4.2014 kl. 03:12]

Eitt er víst, ÓBK, að þú ruglar ekki bændur í ríminu með rugli þínu.

[kristinn geir steindórsson briem (IP-tala skráð) 9.4.2014 kl. 07:32]

men virðast nú géta reiknað sig í eilífa hríngi.

hugsa að landbúnaðurinn muni ekki vera til vandræða í samníngum við e.s.b. við gétum eflaust skotið okkur á bakvið sérstöðu dýrastofna hér á landi.

það er ekki skortur á styrkjum sem er vandamálið heldur öll skrifinskan sem þarf að sækja um þá. bændur í svíðjóð gáfust upp í stórum stíl því það var fult starf að fást við alla skrifinskuna.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 9.4.2014 kl. 15:12]

Rökin með ,,skriffinsku" eru í raun úreld. Vegna þess einfaldlega að sama ,,skriffinska" er orðin hér í tengslum við landbúnað. Þetta er ekki lengur eins og í gamla daga. Það er náttúrulega eins með þetta og margt annað að pappírsvinnan er viss aðferðarfræði sem lærist fljótt.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 9.4.2014 kl. 15:17]

Rökin sem helst má færa fram af bændum er: Já, en þá munum við selja minna og minna koma frá afurðastöðvum o.s.frv. - þ.e.a.s. vegna meiri innflutnings landbúnaðarvara.

Málið er að það er í raun ósennilegt. Vegna sérstöðu Íslands. Það er td. hæpið að fara að flytja mjólk hingað upp og íslensingar hætta ekkert að eta lambakjöt.

Þó gæti einhver minkun orðið - en þá kemur á móti að styrkir verða sennilega hærri að hluta til og þetta kemur út sirka á sléttu.

Eitt er alveg víst, að landbúnaður leggst ekkert niður hér við aðild að ESB. Gætu jafnvel opnast tækifæri og landbúnaður komið mun betur út í vissum tilfellum.

[kristinn geir steindórsson briem (IP-tala skráð) 9.4.2014 kl. 21:20]

mikið er gott að vera villaus framsóknarmaður.

því skrifinskan her á landi kemst ekki í hálfhvisti við skrifinskuna í e.s.b. þar þurfa þeir að stofna sérstök fyrirtæki til að komast í gegnum ferlið það þurfum við ekki hér en þá. það er ekki reinsla þeirra sænsku bænda sem ég hef rætt við að þettað lærist. enda eru það smæri búin sem fara.

ekki er ég viss um að það verði meiri innflutníngur það fer alt eftir samníngunum. hver er reinsla erlendis skildi það ekki verða þanig að stæðsta mjólkurvinsla norðurlanda mindi kaupa mjólkursamsöluna breitíngin verður varla mikil þar sem samsalan er með einokunaraðstöðu hér á landi. erum við að sækjast eftir styrkjum e.s.b eða erum við að sækja um aðild vegna þess að við viljum það. hvort lanbúnaður mun legjast af á íslandi veit ég ekki en hann mun breitast heilmikið til góð eða ílls veit ég ekki. en þar sem ég er á móti skrifinsku og reinsla annarsa norðurlanda er slík að alt verður samanþjappaðra. er ég heldur mótfallin ingöngu inní e.s.b.