Furðulegar kröfur færeyinga í makrílnum.

Það virðist sem stjórnmál í Færeyjum séu að verða eitthvað svona og svona sem víðar.  Undanfarna mánuði hafa verið látlausar deilur um einhver jarðgöngin sem eyjaskeggjar ætla að fara að bora.  Deilurnar eru þess eðlis að erfitt er að átta sig á öllum öngum þess máls.  Pólitíkin varðandi sameiginlega stofna sjávar er óskiljanleg.  Og í raun er sérkennilegt að heyra ekki mótmæli frá íslenskum stjórnvöldum varðandi stórtækar síldveiðar færeyinga.  Þar ganga þeir freklega gegn hagsmunum Íslands. Í makrílnum hafa þeir upp miklar kröfur og stórar.

Að vísu er að einu leiti málflutningur þeirra færeyinga skýrari og skarpari en hér uppi og orsakast það aðallega af því að fjölmiðlar í Færeyjum eru hreinlega betri en þessir svokölluðu fjölmiðlar framsjalla hér.

Í Færeyjum er alltaf gerð grein fyrir hvort talað sé um gagnkvæmn aðgang að landhelgi eða hvort verið sé að tala um veiðar í eigin landhelgi.  Færeyingar vilja 15% kvóta og aðgang að ESB landhelgi en 23% ella.  Þetta eru stórtækar kröfur.

Varðandi Ísland, þá væri mun hentugra ef talað væri um gagnkvæman aðgang að landhelgi og ef samið yrði til lengri tíma.  Vegna þess einfaldlega að þá hefðu menn alltaf kvótann sama hvað.  Það væri óskynsamlegt að veðja öllu á einn hest.  Þann hest að makríll muni ganga áfram hér inn svo einhverju nemi.    Þetta atriði er ekkert skýrt út fyrir íslendingum af svokölluðum fjölmiðlum hér.

http://kvf.fo/netvarp/sv/2013/10/17/dagur-vika