Sunnlenskir bændur mótmæltu símanum vegna þess að þeir voru á móti símanum.

Rétt eftir aldamótin 1900 fóru bændur til Reykjavíkur til að mótmæla símanum.  Sú eftiráskýring hefur verið búin til að bændur hafi í raun ekki verið að mótmæla símanum heldur viljað GSM.  Það er algjör fásinna og sögufölsun.  Bændur sem riðu til Reykjavíkur um há-annatímann í brakandi svoleiðis þurrki - þeir voru bara á móti símanum.  Á móti símanum í þeim skilningi að þeir töldu lagningu síma ekki mál sem átti að taka á dagskrá á þeim tíma og flokkaðist ekki sem framfaramál sem nauðsyn væri að vinda sér í.

Þetta er staðreynd.  Bændur, aðallega af Suðurlandi og þá úr Árnessýslu sennilega en einnig einhverjir af Vestur-landi barasta vildu ekki síma.    Það að einhverjir spekúlantar í Reykjavík hafi verið að fabúlera með loftskeyti er önnur umræða og önnur hlið málsins sem kemur því ekkert við að bændur á Suðurlandi voru barasta á móti símanum.

Þetta reyndar verður mun skiljanlegra ef fólk kynnir sér hvernig bændur í Árnessýslu lifðu á þessum tíma. Fólk verður að kynna sér íslandssöguna. Kynna sér Bændasamfélagið. Við erum bara að tala um torfkofa í besta falli, ekkert rennandi vatn í húsum, ekkert rafmagn, ekkert útvarp, ekkert klósett og tæplega kamar, vistabandið (Nauðungarvistin)  nýlega afnumið, nýfarið að brúa læki, voru tæplega búnir að finna upp hjólið o.s.frv. o.s.frv. Hvernig heldur fólk þá að bændur hafi viljað síma? þeim fannst það barasta algjör óþarfi og ofstopi þeirra var svo mikill gegn þessu framfaramáli að þeir ætluðu að ráðast á Hannes Hafstein. Voru einfaldlega á móti símanum.  Allt og sumt.   Sagnfræðileg staðreynd.

Athugasemdir

[Snorri Hansson, 10.9.2013 kl. 14:48]

Var það ekki einmitt hjá langalangafa þínum sem sá skelfilegi atburður skeði að kýr varð fyrir símskeyti og drapst. Þetta var eina kýrin á bænum og varð þvílíkur harmdauði að ættin hefur ekki borið þess barr síðan. Hroðalegt svartsýnis röfl hefur einkennt alla afkomendur.