Merkilegar ranghugmyndir innbyggjara varðandi íslenska krónu.

Nú vil eg segja fyrst, að það er alveg hægt fyrir Ísland að hafa þessa krónu.  Það er flest hægt í þessum bissness.  Málið snýst um að það gagnast og hagnast miklu mun betur Landinu og lýðnum er það byggjir að hafa alvöru gjaldmiðil og þá er Evran lang, langbesti kosturinn og í raun eini kosturinn.

Ok. Eg hef oft tekið eftir í viðræðum við fólk um þetta efni eða orðið vitni að því á interneti, að fólk virðist hafa stórlegar ranghugmyndir um efnið eða skrítnar hugmyndir.  Það virðist margt ekki alveg skilja hvernig íslenska krónan vs. alvöru gjaldmiðlar virkar beinlínis.   Má sjá sýnishorn hér: http://halldorjonsson.blog.is/blog/halldorjonsson/entry/1297892/

Það er oft athyglisvert hve fljótt þjóðrembingur kemur upp viðvíkjandi krónu.  Maður er fljótlega orðinn ,,óvinur þjóðarinnar" ef maður í sakleysi sínu bendir á einföldustu staðreyndir um efnið. 

Það er eins og margir skilji ekki að krónan er alveg merkingarlaus utan Íslands.  Við getum borið íslenska krónu saman við það, að ákveðinn staður á Íslandi ákveddi að hafa mattador pening innan svæðis.  Það væri alveg framkvæmanlegt í teoríunni.  En slíkur peningur væri merkingarlaus á Íslandi utan svæðisins.

Fólk virðist líka enganveginn skilja að íslenska króna er ekki gjaldgeng erlendis.  Ég er algjörlega krossbit á því að fólk viti það ekki.  Eg hefði haldið kannski að margir hefðu prófað að skipta íslenskri krónu í alvöru gjaldmiðil erlendis.  Svo virðist ekki vera.  Eg hef hinsvegar prófað það oftar en einu sinni.  Bara til að sjá hvað gerðist.  Ætla eigi að lýsa viðbrögðunum.

Þá segja kannski sumir:  Ja, hvernig förum við þá að því að kaupa vörur erlendis frá?   Svarið við því er hugsanlega óvænt í einfaldleika sýnum:  Það gerist beisiklí með vöruskiptum!  Í rauninni er það það.  Vöruskipti eins og á fornöldum.   

Íslenskir aðilar framleiða eitthvað hér til sölu erlendis.  Fara með það út og selja erlendis.  Fá alvöru gjaldmiðil.  Koma með alvöru gjaldmiðil hingað upp og Seðlabankinn tekur alvöru gjaldmiðilinn og lætur viðkomandi fá krónur í staðinn.  Þá er landið komið með alvörugjaldmiðil í Seðlabanka sem einhver getur svo keypt fyrir krónur og notað alvörugjaldmiðilinn í að kaupa eitthvað erlendis frá o.s.frv. os..frv.   

Þetta er í grunninn bara vöruskipti.  Í einföldu myndinni.  Og reyndar er ekkert langt síðan að hrein vöruskipti fóru fram á milli td. Sovétríkjanna og Íslands.  Fengu olíu fyrir síld. 

Þetta fyrirkomulag hefur auðvitað stórheftandi áhrif á verslun og viðskipti við Ísland eða milli Íslands og annarra ríkja  Sérstaklega er þetta bagalegt varðandi Evrópu sem er landsins lang, lang, lang mikilvægasta viðskiptsvæðið og lang, lang, lang tengdasta svæðið menningar og félagslega og allrahandalega. 

Um þetta væri hægt að hafa mun lengra mál sem gefur að skilja og ofanskráð er einfalda myndin.   Í framhaldi væri hægt að ræða um gjaldeyriskreppur en það er alveg sláandi að fólk í dag virðist margt ekki hafa hugmynd um hvað það þýðir.  Það er eins og það haldi bara að alvöru gjaldmiðill vaxi á gjaldeyristrénu í Seðlabankanum.   Í gamla dag, þegar ég var ungur, þá vissu allir hvað gjaldeyriskreppa var og voru í raun miklu mun meðvitaðari um hvernig þetta virkar.