Sjallar voru á móti því að þeir sem þegið höfðu sveitarstyrk hefðu kosningarétt. Voru á móti því. Þeir litu á þá sem þegið hefðu styrk frá sveit eða bæ sem hverja aðra réttlausa hunda.

Þetta er náttúrulega með slíkum ólíkindum - en lýsir sjallabjálfum og þeirra ofbeldiselítu afar vel.  Afar vel.  Þegar Jafnaðarmenn börðu þessi réttindi í gegn, þessi sjálfsögðu mannréttindi, þá stigu sjallabjálfarnir uppí pontu undir leiðsögn og hvatningu sjálfs goðsins Jóns Þorlákssonar yfirmógúl - og voru á móti og beittu yfirgangsofbeldi og Jóhannes Jóhannesson, bæjarfógeti og Sjalli var látinn segja:

,,Það er mér mjög ógeðfelld tilhugsun, að menn, sem ekki geta séð fyrir sér og sínum, eigi að fara að sjá fyrir og stjórna okkur hinum.“ Og hann bætti við: ,,Ef veittur endurkræfur sveitarstyrkur hefur ekki réttindamissi í för með sér, mun það verða rothögg á sjálfsbjargarviðleitni margra og auka sveitaþyngslin að miklum mun, og ætti það að vera tryggt með stjórnarskránni, að slíkt kæmi ekki fyrir, alveg eins og það er tryggt með henni, að þjófar og bófar hafi ekki kosningarrétt og kjörgengi til Alþingis."

það er alveg óskaplegur hryllingur hvernig þessi elíta hefur hagað sér í gegnum tíðina.  Alveg óhugnalegt.