Icesaveskuldin er fyrir Alþjóðlegum Dómsstóli

Sem heitir EFTA Dómsstóll. Get komið með heimildir því viðvíkjandi ef þess er óskað.

það að einhver öfgaþjóðrembingar eða ömmi eða vem som helst hafi ,,losað einhverja snöru" eða ,,skorið" er svona álíka og leigjandi sem mundi neita að borga leiguna og segði hróðugur við fjölskyldumeðlimi: Eg skar okkur niður úr snörunni!

Svoleiðis framferði endar með að viðkomandi verður borinn út með sýlumannsúrskurði.

Þjóðin sem skar Alþingi úr snörunni

Athugasemdir

[Örn Ægir (IP-tala skráð) 25.6.2012 kl. 00:33]

You are a great asshole

[Hallgeir Ellýjarson, 25.6.2012 kl. 02:30]

Það er ekkert sem skuldbindur okkur til þess að fara eftir niðurstöðu erlendra dómsstóla.

[Gunna (IP-tala skráð) 25.6.2012 kl. 05:42]

Icesave málið er víst leyst eftir að dómurinn féll sem staðfestir að neyðrlögin halda, þ.e.a.s. ef horft er til hagsmuna skattgreiðenda á Íslandi. Hvernig svo sem málið fer mun aldrei koma til að ég að þú eða ríkissjóður þurfum að borga króna vegna þessa Icesave máls.

Ástæðan er að samkvæmt Icesave samningnum áttu Bretar og Hollendigar að fá 48% af þrotabúin í sínar hendur, við 51%. Nú kemur þessi skipting ekki lengur til, við fáum að allt þrotabúið, 100%. Allt þrotabúið stendur nú til ráðstöfunar til að tryggja þessar 20.887 evrur per reikning, það kostar um 670 ma en talið er að um 1.200 ma séu í þrotabúini. Það besta af öllu er að af því að við höfnuðum Icesave þá er engin ríkisábyrgð á neinum greiðslum úr þrotabúinu.

Glæpamennska var að ætla að samþykkja Icesave samninginn á sínum tíma þegar ekki lá fyrir hvort þrotabúið væri til ráðstöfunr upp í Icesave. Ef neyðrlögin hefðu ekki haldi og við samþykkt Icesave þá hefði fallið 670 ma. á ríkisjóð. Það nemur 50% landsframleiðslunnar.

Hvernig þessi dómur fer fyrir ESA skipir engu máli í dag. Töpum við málinu þá skiptir það engu því Landsbankinn er þegar búinn að greiða út til Breta og Hollendinga sem samsvarar þessari upphæð, 670 ma.

Vinnum við málið skiptar það heldur engu því vegna neyðarlaganna þá á allt þrotabúið að fara í að tryggja innistæður á Icesave reikningunum.

Hættu því þessu þvaðri, Ómar, um Icesae og þakkaðu fyrir

a) að þjóðin hafði vit fyrir þér og felldi Icesave og

b) að neyðarlögin héldu.

[Jóhanna (IP-tala skráð) 25.6.2012 kl. 07:29]

Líttu þér nær Ómar.

Það gæti farið svo að sýslumaðurinn þyrfti að fara eitthvað annað vegna ummæla en til Ögmundar.

[Erlingur Alfreð Jónsson, 25.6.2012 kl. 22:02]

Ég óska hér með eftir þeim heimildum, sem boðið er upp á í byrjun pistilsins, að Icesave skuldin sé fyrir alþjóðlegum dómstóli.

[Jón (IP-tala skráð) 26.6.2012 kl. 17:33]

Gunna, því miður þá er öll upphæðin undir en ekki bara tryggingarupphæðin. Íslenska ríkið ábyrgðist inneignir Íslendinga í Íslensku bönkunum en ekki útlendinganna. Það er eitthvað sem ekki má samkvæmt undirrituðum samningum. Töpum við málinu bætast við reikninginn á okkur nokkur hundruð milljarðar sem ríkið þarf að borga, ekki innistæðutryggingakerfið eða skiptastjórnin. Samningarnir sem voru felldir fríuðu okkur frá þessu og gáfu okkur góðan afslátt og greiðslufrest af öðrum greiðslum. Það er þegar búið að greiða hærri upphæð en við áttum að borga samkvæmt samningunum sem urðu að engu. Hægt hefði verið að sleppa skattahækkunum, lækka húsnæðislánin, sleppa öllum niðurskurði í heilbrygðiskerfinu ofl. ef við hefðum farið öðruvísi að.

[Erlingur Alfreð Jónsson, 26.6.2012 kl. 18:21]

Jón: Við skulum halda því til haga að ef Icesave málið tapast fyrir EFTA dómstólnum myndast engin skylda ríkissjóðs að greiða út fé á kostnað skattborgara. EFTA dómstóllinn er ekki að fara dæma Bretum og Hollendinum fébætur, vexti né neinar aðrar greiðslur úr ríkissjóði. Hann er að fara úrskurða um skyldu ríkisins að sjá til þess að greiðslur fari fram innan tilskilins tíma. Ekki að Icesavereikningurinn fari á skattborgara eða að ríkissjóður greiði Bretum og Hollendingum fé eða vexti vegna þessa.

Sérhverja fékröfu á ríkissjóð þurfa Bretar og Hollendingar að sækja fyrir íslenskum dómstóli telji þeir sig eiga slíka kröfu. Samningarnir sem voru felldir hefðu orðið skuldaklafi á herðar íslenskra skattborgara um langa hríð, óútfylltur tékki en sem betur fer var honum afstýrt.