Spænska vélin.

það hefur verið merkilegt að fylgjast með boltanum er þeir spánverjar hafa þróað síðustu ár. Í grunninn er þetta það að einstaklingarnir eru hrikalega þjálfaðir tæknilega og hlýtur það vera frá barnsaldri. Boltameðferðin er svo hárnákvæm og tæknilega rétt að það er ekkert sem getur skýrt það nema þrotlaus þjálfun frá unga aldri.

Nú, einstaklingarnir sem spánverjar velja í liðið eða mynda liðið af, þeir eru allir frekar svipaðir að því leiti að þeir hafa nánast allir þá eiginleika er að ofan er lýst. Og skiptir þá ekki máli hvar á vellinum staða þeirra er.

þetta verður til þess, að liðið hefur fádæma mikinn hreifanleika og hægt er að færa einstaklingana léttilega til og frá á vellinum o.þ.a.l. liðið í heild. Verður mikil og auðveld færsla á liðinu.

Samhliða áðurskrifuðu er samt mikill agi í leikmönnum í heildina svo minnir stundum á Austur-Evrópsk lið. Líkt og ákveðinn heragi þó hann sé allt öðruvísi útfærður en hjá þeim Austur-Evrópsku.

Aginn kemur út í feikilega samstilltu spili sem oft einkennist af stuttum sendingum manna á milli og vegna boltatækninnar og hreifileikans fara þeir létt með að spila sig fram og til baka um völlinn í tölvukenndu reitaspili.

þetta skýrir þó ekki allt. Enn vantar að minnast á lykiltrikk hjá spánverjum. það felst aðallega í tvennu, að mínu mati.

1. þegar liðið getur haldið boltanum svona fáránlega lengi með reitaspili - þá er eins það dáleiði andstæðingana eða hafi lamandi eða svæfandi áhrif á þá. það er eins og andstæðingarnir missi smám saman eða á einhverjum tímapunkti einbeitinguna - og þá kemur atlaga að marki frá Spánverjum sem skapar stórhættu umsvifalaust. Vegna þess að vörn andstæðinganna í raun klikkar. Sofnar á verðinum eða fer úr takti vegna svæfingareffektsins.

2. Ef Spánverjar missa boltan í reitarspili sínu á miðsvæðinu eða inná vallarhelmingi andstæðinganna, þá setja þeir þegar í stað gífurlega pressu á andstæðingana. þ.e. andstæðingrnir ná allt í einu boltanum - og þá kemur þegar í stað, leiftursnöggt, pressa á boltamann andstæðinganna sem oft leiðir til að þeir missa strax eða fljótlega boltann aftur og eru þá komnir útúr stöðunum og búnir að setja sig í sóknargírinn sem gefur aftur á móti spánverjum færi á setja upp harða skyndiárás sem skapar stórvandræði.

það er þetta, í stuttu máli, sem er aðalatriðið hjá Spánverjum. það sem maður undrast kannski mest er, hve vel þeir halda einbeitingunni útí gegnum leikinn og leik eftir leik undanfarin ár. Maður hugsar svona: Ok. þetta getur ekki gengið endalaust. En áfram gengur það.

Virkar soldið þannig núna að þjóðverjar séu þeir einu sem eiga raunhæfa möguleika gegn Spánverjum.

Xavi setti nýtt met í sendingum