Fótboltadellan.

Að nú er staðreynd að með algengusta atferli bara og unglinga hér á landi er iðkun fótbolta og oft er þetta gert með skipulegum hætti frá barnsaldri o.s.frv. og þarf ekki að lýsa.

Að maður tekur eftir því að börn og ungingar - allt fram á fullorðinsaldur nánast - eru að tala um að þeir ætli að verða fótboltamenn og nb. leika með stórliðum útí heimi. Barselóna eða Júnæted og ég veit ekki hvað. Þetta segja börnin og unglingarnir alveg grafalvarlegir og fullir trú á orð sín.

Eg held það sé ekki gott að láta börn alast upp í þessari trú. Vegna þess a þetta er svo óraunhæft. það eru nánast engar líkur fyrir íslending að verða leikmaður með stórliði í fótbolta. Nánast engar líkur. Það er bara eitthvað brota brot sem getur hlotnast það.

það sem meira er, það eru sáralitlar líkur að íslendingar spili með alvöru liði útí Evrópu. það er bara brot sem það hlotnast. Til þess að hljóta það þarf hæfileika - en ekki síður gífurlega vinnu og aga. Og jafnvel það er ekki nærri nóg.

Nú hef ég talað við náunga sem fór á mörkum unglings/fullorðinsaldurs til miðlungsliðs í Evrópu til reynslu. Hann var að lýsa þessu fyrir mér. Og þá erum við að tala um fjölda unglinga allstaðar að úr Evrópu sem eru til slíkrar reynslu hjá hverju miðlungsliði. Barasta alveg fjölda sem kemur á hverju ári. Og við erum að tala um miðlungslið. Til þess að detta einhverntíman inní það að vera á varamannabekknum - þá þarf hreinlega að vera svona réttur maður á réttum stað og heppni. Eins og lottó, má segja. Og þetta er á eftir alla þrotlausu vinnuna, agann og fjölda ára starf. þá þarf feikilega heppni til að eiga möguleika á að detta inná varamannabekk hjá miðlungsliði í Evrópu.

Mér finnst að það eigi að segja börnum og ungingum þetta. En nei nei - þessu er haldið leyndu fyrir börnunum! það er kynnt undir óraunhæfum væntingum þeirra þessu viðvíkjandi af öllum aðilum.

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 5.5.2012 kl. 17:38]

Ómar Bjarki. Takk fyrir að vekja athygli á þessu. Svona er vitleysan alin upp í einstaklingunum. Ef þeir eru ekki fremstir og bestir af tuðru-veðsparkara-liðinu, þá er þeim talin trú um að þeir séu einskis virði. Það er ekki klókt að elta bolta hálfu og heilu dagana, til þess eins að vera "bestir" af öllum "bestum".

Það er því miður löngu hætt að tala um kjarnann í íþróttunum, að aðalatriðið sé að vera með í leiknum til að hafa gagn og gaman af hreyfingunni og þátttökunni.

Ef strákar eru ekki helteknir af tuðrusparki myrkranna á milli, eða hafa meiri áhuga á listum eða einhverju öðru jákvæðu, þá jaðrar við að það sé gert að barnaverndar-vandamáli.

Peningaveðmála-bullurnar hafa mengað íþrótta-leiki barnanna eins og allt annað.

M.b.kv.