Dómur EFTA dómsstóls vekur endalausa furðu lagaspekinga í hvíventna

sem vonlegt er. Margir benda á að fjármálaveldinu sé gefið skotleyfi á almenning með þessum dómi og rökfærslan sé eins og út úr kú miðað við Evrópska túlkunarhefð á laga og regluverki:

,,In my view, this jeopardises the effectiveness of deposit-guarantee schemes (DGS) by allowing Member States and their supervision entities to shield behind formalities linked to the design of such DGS and to reject any liability potentially derived from their errors of assessment or insufficient solvency requirements in case of a systemic crisis. The issue of State liability is discussed in such formalistic terms that the Icesave Judgment seems completely disconnected from the general supervisory trends required in an area where risk assessment and risk-avoidance / risk-mitigation policies impose a much more sophisticated exercise to all other players (namely, the banks and the DGSs themselves).

The simplicity of the analysis, which omits any appraisal of the proportionality of the regulatory measures carried out by the State (both in terms of their suitability and their sufficiency), sets a bad precedent in an area where the incentive to set per-se rules in discharge of State liabilities seem already excessive.

Moreover, regardless of the attempt to restrict these findings to the 'pre-2009' version of the Directive, the extremely broad wording of paragraphs 144, 172 and 176 of the Icesave Judgment indicate otherwise. Particularly in view of the fact that at paragraph 139 the EFTA Court hints at the inapplicability of the 'post-2009' version to 'a banking crisis of a certain size[, which] would require further assessment'--and, indeed, this seems to be the most plausible (future) interpretation, unless a significant reversal of the Icesave Judgment is intended."

http://howtocrackanut.blogspot.co.uk/

Sjallar ætluðu að koma Jónasi frá Hriflu á Geðveikrahæli 1930.

þetta er náttúrulega með ólíkindum að þessi flokkur eigi slíka sögu. þeir ætluðu að berja á pólitískum andstæðingi sínum með því að stimpla hann geðveikann. Ennfremur töluðu þeir mikið um í sínum málgögnum og ræðum, að hann væri skapvondur - og stundum að hann væri eiturlyfjaneytandi. þetta gerðu þeir allt í opinberri umræðu.

Heyrðu, svo er þarna geðlæknir - sem nánast örugglega hefur verið Sjalli - og þeir senda hann heim til Jónasar sem var með flensu. (þarna spilar líka inní læknadeilan svokallaða en Jónas vildi koma skikki á læknamál í landinu) Jónas lýsti þessari heimsókn m.a. svona:

,,Ekki eruð þér fyrr sestur en þér segið að þér komið frá forsætisráðherra og hafið verið að reyna að hindra að framkvæmt yrði eitthvert reginhneyksli. Þér bætið við að ýmsar sögur gangi um mig í bænum, sem séu kenndar yður, en þér segist treysta mér til að trúa ekki slíkum áburði. Þér sátuð dálitla stund, undarlega nervös og flöktandi. Erindi kom aldrei neitt, en eitt sinn létuð þér í ljós að yður fyndist ýmislegt abnormalt við framkomu mína. Ég spurði spaugandi hvort þér kæmuð til að bjóða mér á Klepp. Þér svöruðuð því ekki, en af óljósu fálmi yðar þóttist ég vita um bombuna og segi að ef þér sendið eitthvert skjal út af þessu tagi þá myndi það vera historískt plagg. Þér þögðuð við, en virtust vera að tæpa á því að ég léti undan læknunum um veitingu embætta. Ég benti yður á að ekki væri læknislegt að koma í heimsókn á þessum tíma dags. Um læknana væri ekkert nýtt að segja. Nokkrir þeirra hefðu gert uppreisn móti lögum landsins. Stjórnin hefði gert sínar ráðstafanir. Þar væru engar millileiðir. Sá sterkari mundi sigra að lokum. [...] Konan mín fylgdi yður til dyra. Á ganginum var ljós og fólk þar á ferli. Skrifstofa mín er næsta herbergi við stofu þá, er ég lá í, og þunnt skilrúm á milli. Þar var dimmt. Þér genguð þar inn og konan mín á eftir inn fyrir þröskuldinn. Þér kveiktuð ekki á rafljósinu þótt þér hlytuð að vita að kveikja mátti við dyrnar, en þær voru opnar fram á ganginn. Er konan mín var komin inn fyrir þröskuldinn grípið þér þétt með báðum höndum um handleggi hennar og segið dauðaþungum og alvarlegum rómi: Vitið þér, að maðurinn yðar er geðveikur?" (wiki)

þetta er snilldarlegur texti. En Jónas var mjög fær penni, eins og kallast. Afar vel ritfær og með mikla æfingu í skrifum. Sískrifandi.

það athyglisverða við Jónas á þessum árum, árunum fyrir seinna stríð, að hann gaf aldrei þumlung eftir í átökum við Sjalla. Aldrei þumlung. Eins og kemur þarna fram hjá honum. ,,Sá sterkari mun sigra að lokum". Engin málamiðlun. Ef hann fékk högg - þá kom högg til baka frá Jónasi. (Viðhorf hans breyttust svo til þeirra Sjallamanna eftir stríð og við uppgang kommunismans.)

Í þessu tilfelli snerist þetta allt í höndunum á Sjöllum og Jónas jók fylgi sitt.

það er líka athyglisvert, að á þessum tímum skyldi Mogginn ásaka Jónas um að neyta eiturlyfja. Og það er ekkert vafamál að þeir eru að ýja að því. Að reyna að koma því orði á hann. Finn nú ekki greinina í Mogga núna en hún er eitthvað á þá leið að frásögn er í blaðinu um undarlega hegðun Jónasar á einhverjum fundi fyrir norðan og látið liggja að því að ástæðan sé eiturlyfjaneysla. Ólafur Thors hafði áður sagt svipað um Jónas í ræðu. þetta er náttúrulega með ólíkindum. Sjallar hafa aldrei sætt sig við lýðræðið ef þeir eru ekki í stjórn og sitja að kjötkötlunum.