Rétt hjá Kára. 2 -0 gegn Hollandi lyginni líkast.

Það sem gerðist í byrjun, og það hefur reyndar gerst frekar oft undanfarið hjá landsliðinu í fótbolta, er að það fellur flest með íslenska liðinu.  En það er oft kallað að eitthvað falli með þegar heppni kemur til sögunnar á mikilvægum tímapunktum eða að hagstæðir dómar koma til skjalanna.

 Var auðvitað krúsíalt að fá vítaspyrnudóm svo snemma í leiknum.   Dómarinn hefði alveg getað sleppt því og sennilega hefðu dómarar sleppt því að flauta í flestum tilfellum.

En það breytir því ekki að varnaleikur hollendinga var afar klaufalegur þarna og geta þeir mikið til sjálfum sér um kennt að gefa þetta færi á sér eða að opna á möguleikann fyrir dómarann að grípa til flautunnar.

Eftir 1-0 er Ísland komið í óskastöðu.  Liðið getur fallið aftur, lokað svæðum, og leikið beisikk svæðisvörn sem Lagerbekk hefur líklegast lagt talsverða vinnu í að forma.  

Svo gerist það ótrúlega að Ísland nær að setja annað markið rétt fyrir lok hálfleiksins.  Það var mjög vel gert.

Eftir það eru hollendingar næstum algjörlega með boltann en Ísland nokkrum sinnum ógnandi með hugsanlegum skyndisóknum.

Varnarleikur Íslands var nánast óaðfinnanlegur í seinni hálfleik og liðið náði að halda aganum og skipulaginu út leikinn ásamt því að allir tóku þátt í varnarvinnunni.  

Samt verður að nefna, að tilraunir hollendinga voru ekkert mjög frumlegar eða fjölbreyttar.  Mikið stólað á að Robben gerði eitthvað en það náðist að dempa hann algjörlega og vegna þess hve íslenska varnarlínan lá aftarlega skapaðist lítið svæði aftan við vörnina fyrir hollendinga að hlaupa í.  En það hefur oft verið sterka hlið Hollands og ekki síst Robben, td. á HM.

Vegna þess hvernig hlutirnir féllu með Íslandi í blábyrjun leiksins kom upp þessi óskastaða fyrir Ísland, að geta lagst samviskusamlega djúpt aftur, dekka svæðin mjög þétt og 2-3 á Robben.

Við þessu kom ekkert svar frá hollendingum og þeir voru furðu rólegir eða jafnvel líkt og þeir hlífðu sér við að sækja hart á vörnina eða að reyna að taka menn á.

Hollendingar náttúrulega reyndir mjög og vita vel að margir leikir eru eftir og mörg stig í pottinum. 

Kári: Þetta er lyginni líkast

Icesaveskuld þeirra framsjalla, forseta og almennra þjóðrembinga fyrir dómstólum. Fer hugsanlega fyrir EFTA dómstólinn.

,,Bretar og Hollendingar krefjast þess að fá greitt allt það fé sem til er í sjóðnum, hvort tveggja það sem til var þegar greiðsluskylda stofnaðist vegna Icesave og þess fjár sem greitt hefur verið í sjóðinn síðan þá. Forsvarsmenn íslenska tryggingasjóðsins vilja vísa málinu frá dómi vegna breytinga sem gerðar hafa verið á kröfugerð. Tekist verður á um það í næsta mánuði. Þá deila íslenski og breski innstæðutryggingasjóðirnir um það hvort og þá hvaða spurningar eigi að leggja fyrir EFTA-dómstólinn við afgreiðslu málsins. Íslenski sjóðurinn telur íslensk lög skýr í þessum efnum og enga ástæðu til að leita álits EFTA-dómstólsins, eins og Bretarnir hafa farið fram á."

http://www.ruv.is/frett/vilja-visa-mali-hollendinga-fra-domi

Sjallar létu einkafyrirtæki útí bæ fá gjaldeyrissjóð alþýðu manna. Alvörumyntin fór bara síðan einhvern andskotann! Enginn veit hvert. Allt í gúddý segja sjallar. Við megum´ða.

Eða í raun var það bara einn sjalli sem tók gjaldeyrissjóð þjóðarinnar si sona og lét útrásarvíkinga hafa hann.   Um 100 milljarða.  Forsætisráðherra fv., hann Geir sjalli, hann hélt að peningurinn ætti að fara til Bretlands og bjarga bönkunum - og hann telur að hugsanlega hefði verið hægt að bjarga bönkunum ef peningarnir hefðu farið þangað!  80 milljarðar sirka.  

Eigi fylgdist hann með því hvert peningarnir fóru en frétti það á skotspónum löngu löngu seinna - að peningarnir hefðu bara farið einhvern andskotann!

Þetta segjast sjallar mega gera án þess að geta vísað í nokkra lagaheimild sér til stuðnings.

Gjaldþrota með lánshæfiseinkunnina A